توصیه های لازمه در مصرف داروی وارفارین(کومادین)

▫️از دسته دارویی نیترات ها می باشد که با آزاد کردن گاز NO سبب شل کردن عضلات صاف عروق و در نتیجه گشادی عروق و افت فشار خون می شود.
▫️یکی از اندیکاسیون های اصلی آن هایپرتانسیون می باشد
▪️عوارض آن را با رمز هفت به ذهن بسپارید
ه: هیپوتاسیون و هدک (headache)
ف: فلاشینگ (گرگرفتگی)
ت: تاکیکاردی رفلکسی و تهوع

▪️نکته: تی ان جی با گشادی عروق مننژ سبب سردرد می شود .
▪️نکته: مهمترین تداخل تی ان جی با داروهای مهارکننده فسفو دی استراز تیپ ۵ (سیلدنافیل ،تادالافیل و….) می باشد
▫️از  تجویز همزمان تی ان جی با سیلدنافیل (ویاگرا) اجتناب شود زیرا تجویز همزمان سبب هیپوتانسیون شدید و حتی مرگ میشود
▫️قبل از تزریق تی ان جی حتما فشار خون بیمار را کنترل نمایید اگر فشار خون بیمار کمتر یا مساوی ۹۰میلی متر جیوه بود از دادن دارو خودداری نمایید.
▫️تی ان جی با سرم نرمال سالین و دکستروز ۵%، رینگر و رینگرلاکتات  سازگاری دارد.

داروهای مُدر (ادرارآور)
▫️یکی از شایع ترین گروه های مورد استفاده دارویی می ‏باشند‎.‎‏ این داروها سبب دفع مایع و سدیم اضافی از طریق ادرار می‌شوند و در نتیجه حجم خونی که قلب باید پمپ کند، کاهش پیدا می‌کند.
▫️در بیشتر موارد، درمان افراد مبتلا به فشارخون‌بالا با یک داروی ادرارآور به تنهایی یا همراه با یک داروی دیگر آغاز می‌شود.
▫️ادرارآورها گاهی همراه با سایر داروهای ضدفشارخون برای افزایش اثرات ضدفشارخونی آنها بکار می‌روند. نمونه‌های این داروهای ادرارآور عبارتند از: فورزماید، اسپیرونولاکتون، کلروتیازید، هیدروکلروتیازید، تریامترن اچ، آمیلوراید، بومتانید، کلرتالیدون، اینداپامید و متالوزون
▫️عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل افزایش دفعات دفع ادرار و تغییر سطح پتاسیم باشد. این داروها از طریق کاهش حجم خون به واسطه خواص ادرار آوری منجر به ‏کاهش فشار خون می شوند.
▫️سرگیجه وضعیتی، تعریق و ضعف و بی حالی ‏از عوارض دیگر داروهای مُدر است و ممکن است ناشی از ایجاد کم آبی بدن باشد. عارضه دیگر این داروها ‏ناتوانی جنسی در مردان می باشد.
▫️شایع ترین داروهای مُدر که در کشور مورد استفاده می ‏باشند شامل هیدروکلرتیازید، تریامترن  اچ ، اسپیرینولاکتون و فوروزماید می باشند. ‏داروی فوروزماید خواص ادرار آوری قوی داشته و معمولاً در بیماران مبتلا به نارسایی ‏کلیه و نارسایی شدید قلب و موارد مقاوم فشار خون استفاده می شود. ‏

▫️انسولین هورمون کنترل کننده مقدار قند یا گلوکز خون است. سلول های بدن با جذب قند از خون به انسولین پاسخ می دهند. حساسیت به انسولین به معنای حساسیت سلول های بدن در پاسخ به انسولین است. این مسئله در بیماران مبتلا به دیابت اهمیت زیادی دارد.
▫️پایین بودن حساسیت به انسولین به عنوان مقاومت به انسولین شناخته می شود. در این وضعیت ممکن است سطح قند خون بیش از حد بالا رفته و به دیابت نوع ۲ منجر شود. حساسیت به انسولین بین افراد مختلف متفاوت است.
▫️اتخاذ یک شیوه زندگی سالم و مصرف مواد غذائی مفید می تواند به حفظ حساسیت به انسولین کمک کند. یکی از عواملی که سبب بهبود این وضعیت می شود، انجام منظم ورزش هایی مانند دوچرخه سواری است. انجام ورزش های ترکیبی شامل تمرینات هوازی و تمرینات قدرتی نیز توصیه شده است.
– حداقل ۳۰ دقیقه ورزش به صورت پنج بار در هفته می تواند کمک بسیار زیادی به مبتلایان به دیابت کند.
▫️خواب کافی نیز عامل دیگری است که می تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد. علاوه بر موارد نام برده، مصرف غذاهای حاوی کربوهیدرات کمتر و چربی های غیر اشباع بیشتر، در تنظیم قند خون در مبتلایان به دیابت نقش دارد.
▫️تحقیقات همچنین نشان داده است که مصرف مکمل های غذائی مانند اسیدهای چرب امگا ۳، پروبیوتیک ها و منیزیوم، نیز می توانند سبب بهبود مقاومت به انسولین شوند.
– بنابراین، تغییر شیوه زندگی و تغذیه مناسب، می تواند به کنترل قند خون کمک کند. کاهش مقاومت نسبت به انسولین خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد.