بتابلاکر های مورد استفاده در نارسایی قلبی (HF*): کارودیلول، بیسوپرولول، و متوپرولول سوکسینات. (در منابع اروپا نبیولول**نیز توصیه می شود)
🔻مطابق گایدلاین های درمان HF هر یک از این سه می توانند به عنوان داروی انتخابی استفاده گردند.
🔻بین متوپرولول سوکسینات و بیسوپرولول براساس مطالعات موجود نمی توان قضاوتی کرد و احتمالا با هم قابل جابجایی هستند، لذا در تجویز، توجه به قیمت به عنوان عامل تعیین کننده اهمیت میابد.
🔻 با توجه به اثر اختصاصی تر بیسوپرولول بر روی گیرنده های بتای قلبی، چنانچه بیماری همزمان دچار آسم یا COPD باشد و کارودیلول را به عنوان انتخاب اول در HF و نیز متوپرولول سوکسینات را به عنوان قدم بعدی، تحمل نکرده باشد، می توان بیسوپرولول را امتحان نمود.
🔻در یکی از مطالعات، با دوز بالای کارودیلول، کاهش بیشتری در مرگ و میر نسبت به دوز بالای متوپرولول و بیسوپرولول مشاهده شده است. همچنین دوز متوسط کارودیلول کاهش مرگ و میر بیشتری نسبت به دوز بالای متوپرولول درپی داشته است.
🔻باید در نظر داشت برتری میان بتابلاکرها در HF بیش از آن که در مطالعات به اثبات رسیده باشد، یک برتری تئوریک است. درمورد کارودیلول برتری احتمالی به دلیل اثر بلوک گیرنده آلفا و نیز اثر آنتی اکسیدانی، خواهد بود.
*Heart Failure
**nebivolol
✏️AHA HF 2017
✏️ESC HF 2016
✏️Int J Cardiol. 2015;190:4-6.
✏️CHF. 2003;9(5)
✏️Eur J Heart Fail. 2011;13(6):670-680.
✏️Eur J Heart Fail. 2014;16(6):678-84.
✏️Open Heart. 2015; 2(1): e000230.
✏️Applied Therapeutics. 11th ed. 2017.
✍🏻 دکتر زهرا قلیچ خان
استادیار فارماکوتراپی (داروسازی بالینی)
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه