متفورمین هیدروکلراید

💊 درمان سه دارویی
رایجترین رژیم درمانی توصیه شده برای درمان خط اول هلیکوباکترپیلوری، درمان سه دارویی با یک PPI
(لانسوپرازول ۳۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز، امپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز، پنتوپرازول ۴۰ میلیگرم ۲ بار در روز، رابپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز یا اس امپرازول ۴۰ میلیگرم ۱ بار در روز)
به همراه
آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) و کلاریترومایسین (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۷ تا ۱۴ روز می باشد.

این درمان ۱۰ تا ۱۴ روز پیشنهاد می شود. درمان طولانی تر (۱۴ در مقابل ۷ روز) ممکن است در درمان موثرتر باشد اما این مورد بحث برانگیز است. یک متاآنالیز پیشنهاد می دهد که تمدید درمان سه دارویی بر پایه PPI از ۷ به ۱۴ روز با ۵ درصد افزایش در میزان ریشه کنی همراه است. اکثر مطالعات این متاآنالیز براساس درمان سه دارویی با آموکسی سیلین بود.

◀️ مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان با آموکسی سیلین در بیماران با آلرژی نسبت به پنی سیلین ها تعویض نمود.
رژیم های PPI-کلاریترومایسین-مترونیدازول و PPI-کلاریترومایسین-آموکسی‌سیلین نیز نتایج مشابهی دارند. افزایش دوز PPIها اثرات کمی در میزان ریشه کنی دارند.

💊 درمان چهاردارویی
درمان چهاردارویی شامل یک PPI در ترکیب با بیسموت ساب سالیسیلات (۵۲۴ میلی‌گرم ۴ بار در روز) و ۲ آنتی بیوتیک (به عنوان مثال، مترونیدازول ۲۵۰ میلیگرم ۴ بار در روز و تتراسایکلین ۵۰۰ میلیگرم ۴ بار در روز) به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز است.
درمان چهاردارویی در مناطقی که شیوع مقاومت به کلاریترومایسین یا مترونیدازول بیشتر از ۱۵ درصد بوده یا در بیماران با استفاده اخیر یا مکرر کلاریترومایسین یا مترونیدازول، مناسب است.
اگر تتراسایکین در دسترس نباشد، داکسی سایکلین (۱۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان استفاده نمود.

💊 درمان متوالی
رژیم درمان متوالی ۱۰ روزه حاوی کلاریترومایسین به همراه یک PPI (2 بار در روز) و آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز، و به دنبال آن یک PPI (2 بار در روز) به همراه کلاریترومایسین (۵۰۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز) و تینیدازول/مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز می‌باشد.
در بیماران با حساسیت نسبت به پنی سیلین یا در بیماران با مقاومت نسبت به کلاریترومایسین بالا (بیشتر از ۱۵ درصد)، می توان از لووفلوکساسین (۲۵۰ میلیگرم ۲ بار در روز) استفاده نمود.

⭕️ عوارض جانبی
عوارض جانبی در ۵۰ درصد بیماران دریافت کننده یکی از رژیم های درمان سه دارویی گزارش شده است. عوارض جانبی معمولا خفیف است؛ کمتر از ۱۰ درصد بیماران درمان خود را به دلیل عوارض جانبی متوقف می سازند.
• رایجترین عارضه جانبی، احساس طعم فلزی به علت مترونیدازول و کلاریترومایسین می باشد.
• مترونیدازول می تواند منجر به نوروپاتی محیطی، صرع و واکنش شبه دی سولفیرام هنگام استفاده همزمان با الکل شود.
• کلاریترومایسین می تواند منجر به تغییر طعم، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و افزایش نادر فاصله QT شود.
• داکسی سایکلین و تتراسیایکلین می توانند منجر به واکنش های حساسیت به نور در برخی موارد شود. این داروها همچنین نباید در زنان باردار و کودکان تجویز گردند.
• آموکسی سیلین می تواند منجر به اسهال و واکنش های آلرژی با راش پوستی شود.
• لووفلوکساسین می تواند منجر به آنورکسی، تهوع، استفراغ و اختلالات گوارشی شود.

▫️تحقیقات جدید دانشمندان عصب‌شناس حاکی از آن است که شب زنده‌داری مرگ زودرس افراد را به همراه دارد.
– کریستین کونتسین، دانشیار علوم اعصاب دانشگاه نورت‌وسترن شیکاگو در مطالعات جدید خود نشان داده است که خطر مرگ در افرادی که عادت دارند شبها بیدار بمانند در طی شش سال و نیم حدود ۱۰٪ افزایش می‌یابد.
– این تحقیق که بر روی حدود نیم میلیون نفر صورت گرفته نشان می‌دهد که نداشتن خواب شبانه سبب می‌شود تا نظم سیستم فیزیولوژیک بدن افراد بر هم بخورد. شب زنده‌داری همچنین سبب می‌شود تا افراد در ساعات نامناسبی غذا بخورند.
– کریستین کونتسین در این باره به خبرنگاران گفت: «شب بیداری سبب تغییر در عادات غذایی می‌شود. غذا خوردن در ساعات نامناسب سبب می‌گردد تا بدن نتواند قند خون را به درستی تنظیم کند و این مساله با دیابت و بیماری‌های قلبی در ارتباط است.»
– وی به افرادی که عادت دارند شبها را بیدار بمانند توصیه کرده است که تلاش کنند هرشب کمی زودتر به رختخواب بروند تا عادت شب زنده‌داری را به تدریج ترک کنند.

ایست قلبی در بالغین به دلیل ۴ نوع ریتم ایجاد میشود:

۱)فیبریلاسیون بطنی( #VF )
2)تاکی کاردی بطنی بدون نبض( #PVT )
3)فعالیت الکتریکی بدون نبض( #PEA )
4) آسیستول

🔴Ventricular fibrillation
Pulseless ventricular tachycardia
Pulse less electrical activity Asystole

در ریتم #VF قلب فاقد فعالیت الکتریکی سازمان یافته است در حالی که در #PVT فعالیت الکتریکی قلب سازمان یافته می باشد، اما هیچکدام از این دو نوع ریتم قادر به ایجاد جریان خون نمی باشند

در این دو نوع ریتم PVT و Vf باانجام دفیبریلاسیون در ۳ دقیقه اول، احتمال زنده ماندن شخص ۷۰ درصد می باشد و با هر دقبقه تاخیر در انجام دفیبریلاسیون این مقدار ۷ تا۱۰ درصد کاهش می یابد و پس از ۱۲ دقیقه به ۲ تا ۵ درصد می رسد