داروهای مُدر (ادرارآور)
▫️یکی از شایع ترین گروه های مورد استفاده دارویی می باشند. این داروها سبب دفع مایع و سدیم اضافی از طریق ادرار می‌شوند و در نتیجه حجم خونی که قلب باید پمپ کند، کاهش پیدا می‌کند.
▫️در بیشتر موارد، درمان افراد مبتلا به فشارخون‌بالا با یک داروی ادرارآور به تنهایی یا همراه با یک داروی دیگر آغاز می‌شود.
▫️ادرارآورها گاهی همراه با سایر داروهای ضدفشارخون برای افزایش اثرات ضدفشارخونی آنها بکار می‌روند. نمونه‌های این داروهای ادرارآور عبارتند از: فورزماید، اسپیرونولاکتون، کلروتیازید، هیدروکلروتیازید، تریامترن اچ، آمیلوراید، بومتانید، کلرتالیدون، اینداپامید و متالوزون
▫️عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل افزایش دفعات دفع ادرار و تغییر سطح پتاسیم باشد. این داروها از طریق کاهش حجم خون به واسطه خواص ادرار آوری منجر به کاهش فشار خون می شوند.
▫️سرگیجه وضعیتی، تعریق و ضعف و بی حالی از عوارض دیگر داروهای مُدر است و ممکن است ناشی از ایجاد کم آبی بدن باشد. عارضه دیگر این داروها ناتوانی جنسی در مردان می باشد.
▫️شایع ترین داروهای مُدر که در کشور مورد استفاده می باشند شامل هیدروکلرتیازید، تریامترن اچ ، اسپیرینولاکتون و فوروزماید می باشند. داروی فوروزماید خواص ادرار آوری قوی داشته و معمولاً در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه و نارسایی شدید قلب و موارد مقاوم فشار خون استفاده می شود.