فلوروکینولون‌ها و خطر پارگی آنوریسم آئورت

▫️یافته های جدید نشان می دهد قرص های ضد بارداری حاوی استروژن و پروژسترون می تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه را در خانم ها افزایش دهد. افزایش ریسک کلی در خانم های جوان اندک است اما به خانم ها در دهه چهلم زندگی توصیه می شود در مورد شیوه کنترل بارداری با پزشک متخصص زنان مشورت کنند.
▫️خانم هایی که از فرمول های جدید قرص های ضدبارداری استفاده می کنند ۲۰ درصد بیشتر در خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند و این در مقایسه با کسانی است که هرگز از قرص های ضد بارداری هورمونی استفاده نکرده اند. در تحقیقی که منجر به یافته مذکور گردیده است تقریبا ۲ میلیون خانم دانمارکی حضور داشته اند. Lina Morch مسئول این تحقیق و متخصص اپیدمیولوژیست دانشگاه کپنهاگ دانمارک می باشد. به گفته ایشان افزایش دوره استفاده از این داروها و یا استمرار در مصرف در بازه ای بیش از ۵ سال می تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
▫️با این حال محققین متذکر شدند افزایش ریسک ابتلا به سرطان سینه ناشی از مصرف داروهای ضد بارداری نسبتا اندک است.
▫️به گفته Mia Gaudet مسئول تحقیقات سرطان های ژنیکولوژیک در انجمن سرطان آمریکا، همین ریسک اندک سبب شده در اوایل سال های ۱۹۹۰ سازمان غذا و دارو اقدام به جمع آوری قرص های ضد بارداری در بازار کند که حاوی مقادیر بالایی استروژن بودند.

💊 درمان سه دارویی
رایجترین رژیم درمانی توصیه شده برای درمان خط اول هلیکوباکترپیلوری، درمان سه دارویی با یک PPI
(لانسوپرازول ۳۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز، امپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز، پنتوپرازول ۴۰ میلیگرم ۲ بار در روز، رابپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز یا اس امپرازول ۴۰ میلیگرم ۱ بار در روز)
به همراه
آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) و کلاریترومایسین (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۷ تا ۱۴ روز می باشد.

این درمان ۱۰ تا ۱۴ روز پیشنهاد می شود. درمان طولانی تر (۱۴ در مقابل ۷ روز) ممکن است در درمان موثرتر باشد اما این مورد بحث برانگیز است. یک متاآنالیز پیشنهاد می دهد که تمدید درمان سه دارویی بر پایه PPI از ۷ به ۱۴ روز با ۵ درصد افزایش در میزان ریشه کنی همراه است. اکثر مطالعات این متاآنالیز براساس درمان سه دارویی با آموکسی سیلین بود.

◀️ مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان با آموکسی سیلین در بیماران با آلرژی نسبت به پنی سیلین ها تعویض نمود.
رژیم های PPI-کلاریترومایسین-مترونیدازول و PPI-کلاریترومایسین-آموکسی‌سیلین نیز نتایج مشابهی دارند. افزایش دوز PPIها اثرات کمی در میزان ریشه کنی دارند.

💊 درمان چهاردارویی
درمان چهاردارویی شامل یک PPI در ترکیب با بیسموت ساب سالیسیلات (۵۲۴ میلی‌گرم ۴ بار در روز) و ۲ آنتی بیوتیک (به عنوان مثال، مترونیدازول ۲۵۰ میلیگرم ۴ بار در روز و تتراسایکلین ۵۰۰ میلیگرم ۴ بار در روز) به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز است.
درمان چهاردارویی در مناطقی که شیوع مقاومت به کلاریترومایسین یا مترونیدازول بیشتر از ۱۵ درصد بوده یا در بیماران با استفاده اخیر یا مکرر کلاریترومایسین یا مترونیدازول، مناسب است.
اگر تتراسایکین در دسترس نباشد، داکسی سایکلین (۱۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان استفاده نمود.

💊 درمان متوالی
رژیم درمان متوالی ۱۰ روزه حاوی کلاریترومایسین به همراه یک PPI (2 بار در روز) و آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز، و به دنبال آن یک PPI (2 بار در روز) به همراه کلاریترومایسین (۵۰۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز) و تینیدازول/مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز می‌باشد.
در بیماران با حساسیت نسبت به پنی سیلین یا در بیماران با مقاومت نسبت به کلاریترومایسین بالا (بیشتر از ۱۵ درصد)، می توان از لووفلوکساسین (۲۵۰ میلیگرم ۲ بار در روز) استفاده نمود.

⭕️ عوارض جانبی
عوارض جانبی در ۵۰ درصد بیماران دریافت کننده یکی از رژیم های درمان سه دارویی گزارش شده است. عوارض جانبی معمولا خفیف است؛ کمتر از ۱۰ درصد بیماران درمان خود را به دلیل عوارض جانبی متوقف می سازند.
• رایجترین عارضه جانبی، احساس طعم فلزی به علت مترونیدازول و کلاریترومایسین می باشد.
• مترونیدازول می تواند منجر به نوروپاتی محیطی، صرع و واکنش شبه دی سولفیرام هنگام استفاده همزمان با الکل شود.
• کلاریترومایسین می تواند منجر به تغییر طعم، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و افزایش نادر فاصله QT شود.
• داکسی سایکلین و تتراسیایکلین می توانند منجر به واکنش های حساسیت به نور در برخی موارد شود. این داروها همچنین نباید در زنان باردار و کودکان تجویز گردند.
• آموکسی سیلین می تواند منجر به اسهال و واکنش های آلرژی با راش پوستی شود.
• لووفلوکساسین می تواند منجر به آنورکسی، تهوع، استفراغ و اختلالات گوارشی شود.

▫️نتایج یک مطالعه جدید نشان داد افرادی که نیمه پر لیوان را می‌بینند، بیشتر عمر می‌کنند.
– به گزارش «گاردین»، نتایج مطالعات محققان نشان داد که شانس رسیدن به سن ۸۵ سالگی یا بالاتر در افراد خوشبین بیشتر است.
– این نخستین بار نیست که به فواید خوشبینی برای سلامتی اشاره می‌شود. یافته‌های مطالعات پیشین نشان داده بود که نرخ بروز بیماری‌های قلبی و مرگ زودرس در افراد مثبت‌ اندیش پایین‌تر است.
– حال پژوهشگران می‌گویند که چنین رویکردی در زندگی باعث افزایش طول عمر افراد نیز می‌شود.
▫️نتایج مطالعات اخیر آن‌ها نشان داد که زنان و مردان خوشبین به ترتیب به طور متوسط  ۱۵ و ۱۱ درصد بیش‌تر از همجنسان منفی‌گرای خود عمر می‌کنند.
– محققان معتقدند که با پرورش ارزش‌های اجتماعی – روانی چون خوشبینی می‌توان زندگی سالم همراه با طول عمر را ارتقاء داد.
▫️جزئیات این مطالعه در مجله
Proceedings of the National Academy of Sciences
منتشر شده است.