روش های طبیعی برای بهبود حساسیت به انسولین

🔴برای پنیسیلین از سوزن بزرک استفاده کنید و سریع بعد از حل شدن تزریق کنید .

🔴این پودر زود سفت میشود و سوزن را مسدود میکند .اگر گیر کرد باید خارج کنید ،اندکی آب مقطر به ان اضافه کنید و سر سوزن را عوض کنید .

🔴 آمپول ها را مخلوط نکنید .

🔴به افرادزیر بیست و پنج سال دیکلوفناک نزنید

🔴 پیروکسیکام کمتر فلج شل میدهد وبرای افراد زیر ۱۸سال آمپول پیروکسیکام تزریق نشود

🔴در زنان حامله لیدوکایین نزنید ، برای بقیه میشود نیم سی سی محلول دو درصد رابا آنتی بیوتیک مخلوط کرد.

🔴 کورتون ها در حاملگی ممنوع هستند بجز هیدروکرورتیزون و پردنیزولون ، که دومی بخاطر اثر طولانی و دیابت حاملگی و ادم و فشارخون حاملگی تجویز نمیشود مگر در شرایط خاص

🔴 دگزامتازون و همه استرویید ها باعث افزایش فشار خون و قند خون میشوند ، دقت کنید در بیمار مستعد میتواند باعث سکته مغزی یا کمای دیابتی شود .

🔴 دیکلوفناک با بسیاری از دارو ها رسوب میدهد و باید جدا در طرف دیگر زده شود.

🔴 هیوسین در خیلی ها تپش شدید و حتی ایست قلبی میدهد ، عوارض دیسیکلومین کمتر است.

🔴 پلازیل باعث عوارض اکستراپیرامیدال ( چشم و گردن قفل به بالا ) میشود .

🔴آمپول کامل پلازیل برای یک فرد۶۰ کیلویی است (۲سی سی ) و برای کودک با سرنگ انسولین تقسیم کنید .

🔴 آنتی دوت آن بایپریدین تزریقی است

💊 درمان سه دارویی
رایجترین رژیم درمانی توصیه شده برای درمان خط اول هلیکوباکترپیلوری، درمان سه دارویی با یک PPI
(لانسوپرازول ۳۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز، امپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز، پنتوپرازول ۴۰ میلیگرم ۲ بار در روز، رابپرازول ۲۰ میلیگرم ۲ بار در روز یا اس امپرازول ۴۰ میلیگرم ۱ بار در روز)
به همراه
آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) و کلاریترومایسین (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۷ تا ۱۴ روز می باشد.

این درمان ۱۰ تا ۱۴ روز پیشنهاد می شود. درمان طولانی تر (۱۴ در مقابل ۷ روز) ممکن است در درمان موثرتر باشد اما این مورد بحث برانگیز است. یک متاآنالیز پیشنهاد می دهد که تمدید درمان سه دارویی بر پایه PPI از ۷ به ۱۴ روز با ۵ درصد افزایش در میزان ریشه کنی همراه است. اکثر مطالعات این متاآنالیز براساس درمان سه دارویی با آموکسی سیلین بود.

◀️ مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان با آموکسی سیلین در بیماران با آلرژی نسبت به پنی سیلین ها تعویض نمود.
رژیم های PPI-کلاریترومایسین-مترونیدازول و PPI-کلاریترومایسین-آموکسی‌سیلین نیز نتایج مشابهی دارند. افزایش دوز PPIها اثرات کمی در میزان ریشه کنی دارند.

💊 درمان چهاردارویی
درمان چهاردارویی شامل یک PPI در ترکیب با بیسموت ساب سالیسیلات (۵۲۴ میلی‌گرم ۴ بار در روز) و ۲ آنتی بیوتیک (به عنوان مثال، مترونیدازول ۲۵۰ میلیگرم ۴ بار در روز و تتراسایکلین ۵۰۰ میلیگرم ۴ بار در روز) به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز است.
درمان چهاردارویی در مناطقی که شیوع مقاومت به کلاریترومایسین یا مترونیدازول بیشتر از ۱۵ درصد بوده یا در بیماران با استفاده اخیر یا مکرر کلاریترومایسین یا مترونیدازول، مناسب است.
اگر تتراسایکین در دسترس نباشد، داکسی سایکلین (۱۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) را می‌توان استفاده نمود.

💊 درمان متوالی
رژیم درمان متوالی ۱۰ روزه حاوی کلاریترومایسین به همراه یک PPI (2 بار در روز) و آموکسی سیلین (۱ گرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز، و به دنبال آن یک PPI (2 بار در روز) به همراه کلاریترومایسین (۵۰۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز) و تینیدازول/مترونیدازول (۵۰۰ میلیگرم ۲ بار در روز) به مدت ۵ روز می‌باشد.
در بیماران با حساسیت نسبت به پنی سیلین یا در بیماران با مقاومت نسبت به کلاریترومایسین بالا (بیشتر از ۱۵ درصد)، می توان از لووفلوکساسین (۲۵۰ میلیگرم ۲ بار در روز) استفاده نمود.

⭕️ عوارض جانبی
عوارض جانبی در ۵۰ درصد بیماران دریافت کننده یکی از رژیم های درمان سه دارویی گزارش شده است. عوارض جانبی معمولا خفیف است؛ کمتر از ۱۰ درصد بیماران درمان خود را به دلیل عوارض جانبی متوقف می سازند.
• رایجترین عارضه جانبی، احساس طعم فلزی به علت مترونیدازول و کلاریترومایسین می باشد.
• مترونیدازول می تواند منجر به نوروپاتی محیطی، صرع و واکنش شبه دی سولفیرام هنگام استفاده همزمان با الکل شود.
• کلاریترومایسین می تواند منجر به تغییر طعم، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و افزایش نادر فاصله QT شود.
• داکسی سایکلین و تتراسیایکلین می توانند منجر به واکنش های حساسیت به نور در برخی موارد شود. این داروها همچنین نباید در زنان باردار و کودکان تجویز گردند.
• آموکسی سیلین می تواند منجر به اسهال و واکنش های آلرژی با راش پوستی شود.
• لووفلوکساسین می تواند منجر به آنورکسی، تهوع، استفراغ و اختلالات گوارشی شود.

▫️محققان در #بریتانیا، در تحقیق گسترده‌ای اطلاعات بیش از ده‌ها آزمایش بالینی مختلف را مورد بررسی قرار دادند و نتیجه گرفتند که مصرف روزانه قرص آسپرین ممکن است بیشتر از آنکه مفید باشد برای افراد سالم ضرر دارد.
▫️ آسپرین یک داروی شگفت‌انگیزی است که تولید آن به سال ۱۸۹۹ برمی‌گردد. پیش‌ماده طبیعی این دارو اغلب از درختان بید حاصل می‌شود.
– همچنین در نیمه دوم قرن بیستم، آسپرین به عنوان یک داروی پیشگیری از حملات قلبی استفاده و در اواخر دهه ۱۹۸۰ مصرف روزانه آن به‌ویژه برای بیماران مسن‌تر از سوی پزشکان تجویز می‌شد.
▫️در سال‌های اخیر ایمنی مصرف روزانه آسپرین مورد بررسی برخی محققان قرار گرفت و نشان داد که آسپرین خطر ابتلا به خونریزی جدی افراد را افزایش می‌دهد.