کلیاتی درباره دستگاه گردش خون

قلب انسان در هر روز بیش از صد هزار بار می تپد تا از یک طرف خون سرشار از اکسیژن و مواد غذایی را به بافت ها و اعضای بدن برساند و از طرف دیگر خون بازگشتی از اندام های بدن را برای اکسیژن گیری به ریه ها می رساند.
قلب یک پمپ عضلانی با چهار حفره اصلی شامل یک بطن و یک دهلیز در سمت راست  و یک بطن و یک دهلیز در سمت چپ است. خون بازگشتی از اندام ها و بافت های مختلف بدن توسط وریدها (سیاهرگ ها) وارد دهلیز راست می شود. این خون از دهلیز راست به بطن راست می ریزد و از آنجا از طریق شریان (سرخرگ) ریوی به ریه ها فرستاده می شود.
پس از اکسیژن گیری این خون در ریه ها، خون اکسیژن دار از طریق ورید ریوی وارد دهلیز چپ می شود. با ورود خون به بطن چپ و در اثر انقباض عضله قلب، این خون از راه شریان آئورت و از طریق شاخه های شریانی به بافت های بدن می رود تا اکسیژن خون مورد نیاز سلول ها را تامین کند. براى انجام این وظایف مهم، خود عضله قلب هم نیاز به اکسیژن کافی دارد. درسطح قلب دو شریان اصلی تغذیه کننده عضله قلب به نام شریان های کرونر راست و چپ قرار دارند. شریان کرونر چپ به دو شاخه اصلی تقسیم می شود که این دو شاخه به همراه شریان کرونر راست، خون رسانی به عضله قلب را برعهده دارند.