روغن پالم

▫️روغن پالم از میوه درخت پالم که نوعی خرما است و در مناطق حاره که در فاصله ۱۰ درجه خط استوا قرار دارند به عمل می آید و از گیاهان بومی آفریقا شمرده می شود.
– گونه آفریقایی آن در غرب آفریقا، بین آنگولا و گامبیا و گونه آمریکایی‌اش در نواحی گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی یافت می‌شود.
– این گیاه اولین بار در کشورهایی مانند آنگولا و توگو کشت شد و از سال ۱۸۴۸ میلادی کشت آن در کشورهایی مانند مالزی، اندونزی و فیلیپین آغاز شد.
▫️نخل روغنی برای اولین بار در مالزی به عنوان یک گیاه زینتی کاشته شد و هم‌اکنون کاشت آن سنگ ‌بنای بخش کشاورزی این کشور را تشکیل می‌دهد و ۳/۳ میلیون هکتار را زیر کشت خود دارد.
– میوه این درخت به شکل آلو بوده و از دو بخش گوشتی میوه و هسته تشکیل شده که ۴۹ درصد میوه را روغن پالم و ۵۰ درصد از هسته را روغن هسته پالم (Palm kernel Oil) تشکیل می دهد به طوری که این دو روغن از ترکیبی کاملاُ متفاوت برخوردارند.
– هر دو روغن به صورت فیزیکی و نه از طریق حلال های شیمیایی استحصال می شوند.
– روغن پالم از اسیدهای پالمیتیک و اولئیک تشکیل شده و میزان اشباع آن ۵۰ درصد است حال آنکه روغن هسته پالم (پالم کرنل) از اسید لوریک تشکیل شده و میزان اشباع آن بیش از ۸۰ درصد است.
– تولید روغن هسته پالم همراه تولید روغن پالم بوده و مقدار ۱۳-۱۰ تن روغن هسته پالم به ازای هر ۱۰۰ تن روغن پالم تولید می شود. هسته خشک پالم در حدود ۵۳-۴۴ درصد روغن داشته و این روغن شبیه به روغن نارگیل است. بیشترین مصرف روغن هسته پالم در محصولات غذایی نظیر مارگارین و کره قنادی و همچنین در صابون سازی است.
– پالم به دلیل مقاوم بودن در برابر حرارت برای تولید روغن های جامد خوراکی استفاده می شود. این روغن دارای بیشترین میزان اسید چرب اشباع در حدود ۵۰ درصد است.
– امروزه روغن پالم دومین روغن نباتی جهان از نظر تولید به شمار می آید و بالاترین میزان صادرات را در میان روغن های نباتی خوراکی به خود اختصاص داده است. مالزی تولیدکننده و صادر کننده تراز اول روغن پالم در جهان به شمار می رود.
▪️هر گرم روغن پالم ۹ کیلوکالری انرژی تولید می‌کند. از سوی دیگر روغن‌ها منبعی سرشار از ویتامین‌های A,D,E به شمار می‌آیند.
– روغن پالم قرمز که به مقدار کمی فرآوری شده حاوی توکرفرول و توکوتری انول های طبیعی (ویتامین E) و کاروتنوئیدها می باشد که علت رنگ قرمز روغن است.
▫️روغن خام پالم منبعی سرشار از پیش ویتامین A به شکل انواع کاروتنوئید به میزان ۵۰۰ تا ۷۰۰ بخش در میلیون است.
– روغن پالم قرمز حاوی مقداری زیادی آلفا و بتا کاروتن می باشد که حدود ۹۰ درصد کل محتوای کاروتنوئید آن است.
– آلفا کاروتن دارای اثرات ضدسرطان قوی بوده و به طور کلی کاروتنوئیدها فعالیت پیش سازی ویتامین A را دارند.
– در بدن کاروتنوئیدها به ویژه بتا کاروتن می تواند به ویتامین A تبدیل شود و از این رو عملکرد سیستم ایمنی را افزایش داده و از کمبود ویتامین A در بدن جلوگیری می کند.
▫️روغن پالم سرشار از ویتامین E بوده و حاوی هر دو نوع توکوفرول و توکوتری انول به میزان ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ بخش در میلیون است. ویتامین E یکی دیگر از ترکیبات آنتی اکسیدانی مهم در ترکیب روغن پالم است که می توان به کاهش LDL و تری گلیسیرید کمک کرده و سطح کلسترول HDL (کلسترول خوب) را افزایش دهد و خطر حمله قلبی را کاهش  و عملکرد ایمنی و مبارزه با سرطان افزایش می دهد.
▫️روغن پالم مثل همه چربی ها از اسیدهای چرب و گلیسرول تشکیل شده اما برخلاف تمام چربی ها، اسیدهای چرب اشباع فراوانی دارد که در دمای اتاق جامد هستند.
▫️یک سوم روغن مصرفی دنیا پالم است اما در ایران در چند سال گذشته یک دوم روغن مصرفی کشور را پالم تشکیل داده است.
▫️روغن پالم شبیه روغن جامد است و مصرف آن در هیچ جای دنیا ممنوع نیست اما از نظر تغذیه ای توصیه می شود آن را مصرف نکنند، هرچند که این روغن به دلیل بالا بودن پایداری حرارتی در روغن های سرخ کردنی مورد استفاده قرار می گیرد و لذا توصیه این است که مردم روغن پالم و سرخ کردنی را کمتر مصرف کنند.

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Related Post

داستان زندگی یک پزشکداستان زندگی یک پزشک

به مناسبت اول شهریور زادروز بوعلی سینا و روز پزشک

✍️به قلم: دکتر محمود برفه‌ای (رادیولوژیست)

پزشک، یک انسان است مثل سایر انسانها؛ و با تمام تعلقات مادی و معنوی، آرمانها، آرزوها و نیازها و با تمام نقاط ضعف و قوت انسانی.
بیشترین تماس و ارتباط او با افراد بیمار و ناتوان و مددجوی جامعه می‌باشد. او باید دردها و الام مردم را بشنود و ببیند و آنها را درمان کند، امید دهد و به چرخه عادی زندگی برگرداند. او باید آنقدر توانمند و با روحیه و امیدوار باشد که بتواند این وظیفه را به حد مطلوب و کافی انجام دهد.او بیش از هر فرد دیگری محرم اسرار مردم است.

معمولا یک پزشک شب هنگام دیرتر از سایرین میخوابد و صبح زودتر بیدار میشود، مطلبی را مطالعه میکند و در سر کار حاضر میشود و دیرتر از سایرین به خانه باز می‌گردد. در بسیاری اوقات شب و تعطیلات نیز آنکال و کشیک بیمارستان، درمانگاه، بخش اورژانس و یا اتاق عمل است

او همه را معاینه و بررسی می‌کند ولی خودش را فراموش می‌کند.

بر خلاف سایر اقشار و اصناف، تعرفه و حق ویزیت او را دولت تعیین می‌کند. حق اعتراض ندارد که هیچ، نیمی از مطالبات او را بیمه‌ها با یکسال تاخیر (زمانی که ارزش آن به نصف تقلیل یافته) و با کسورات فراوان به وی می‌پردازند.

سوبسیدهای درمانی دولت به مردم غالبا از کارکرد و جیب پزشک پرداخت میشود ولی مردم این را نمی‌دانند.

او دیرتر از هر شغل و حرفه دیگری به ثبات شغلی و حرفه‌ای می‌رسد.

حدود ۱۲-۱۳ سال تحصیلات آکادمی پزشکی و تخصصی و دوره‌های تکمیلی و حداقل ۴-۵ سال طرح و ضریب کاری باعث می‌شود او در حوالی ۴۰ سالگی به اصطلاح آزاد شود و بتواند برای خودش محل زندگی و طبابت انتخاب کند. البته به شرطی که مراجع مربوطه پروانه های لازم را برای او صادر کنند. او دیرتر از سایرین ازدواج می‌کند و تشکیل خانواده می‌دهد. احتمال تجرد دائمی نیز در آنها بیشتر است.

بر خلاف سایر اقشار مردم انتظار دارند یک پزشک خارج از محل طبابت، در میهمانی، کوچه و خیابان و …نیز به درد دل آنها گوش دهد و آنها را درمان کند.

مردم انتظار ندارند یک پزشک خسته یا بیمار شود، اعتراض یا شکایت کند یا حتی با صدای بلند صحبت کند.

یک پزشک کمتر از سایر تحصیل کردگان خوش مشرب و اجتماعی و فان بنظر می‌رسد. چون  مطالب و دروس سنگین و پر حجم ازسالها قبل از امتحان کنکور و دوران دانشجویی به بعد فرصت و حس و حال تفریح و لذت بردن از زندگی و تعاملات اجتماعی را از او گرفته است.

لباس و پوشاک و رفتار و هزینه‌های او بیش از سایر اقشار زیر نظر و قضاوت دیگران است. او نباید نسبت به هزینه هایش اعتراضی کند و در مقابل او نباید از  بقال و میوه فروش و کسبه محل و دوست و آشنا حق ویزیت دریافت کند.

او استفاده بهینه از اوقات فراغت کوتاه و پیک‌نیک‌های کم هزینه و جمعی و ساده را بلد نیست چون به دلیل مشغله کاری و ذهنی زیاد فرصت این کارها را نداشته.

ممکن است برای خانواده‌اش رفاه مناسب و خوبی فراهم کند ولی خودش کمترین بهره را از این رفاه می‌برد، زیرا وقت و فرصت آن را ندارد.

سبک زندگی یک پزشک طوری است که او کمترین استفاده را از دوران جوانی و نوجوانی خود می‌برد. بیشتر از هر حرفه دیگری مطالعه و کار می‌کند و کمترین تفریح و سرگرمی را دارد.

در زندگی پزشکان، کار و پرداختن به بیماران، اولویت بالاتری از همه امور دیگر حتی خانواده خودش دارد. به همین دلیل معمولا  ارتباط کمی با فرزندانش دارد و به وضعیت سلامتی خود بی‌توجه است.

به دلیل مشغله زیاد و خستگی معمولا نسبت به سایر تحصیلکردگان روابط اجتماعی  کمتری دارند و به همان نسبت نیز از دید اجتماعی، حقوقی و اقتصادی محدودتری برخوردارند که یک نقطه ضعف انها به حساب می‌آید.

پزشک نیز مانند دیگران به رفاه و استراحت و مراقبت پزشکی و…. نیاز دارد.

یک فرد برای آنکه پزشک شود و پزشک بماند هزینه سنگینی از عمر و جوانی وخانواده و تفریحات و حق و حقوق خود می‌پردازد.

حداقل جا دارد مردم و جامعه بدانند پزشک نیز یک انسان است.

با تمام تعلقات مادی و معنوی، آرمانها، آرزوها و نیازها و با تمام نقاط ضعف و قوت انسانی.

کاربرد ویتامین هاکاربرد ویتامین ها

۱️⃣  ویتامین A
🎗به ساخت و تقویت استخوان‌ها، دندان‌ها، بافت‌های نرم، پوست و غشاهای مخاطی کمک می‌کند.

۲️⃣  ویتامین B۲
🎗این ویتامین به بالا رفتن انرژی و تقویت سیستم دفاعی کمک می‌کند

۳️⃣  ویتامین B۶
🎗به کاهش افسردگی، بیماری قلبی و از دست دادن حافظه کمک می‌کند

۴️⃣  ویتامین B۷
🎗غدد تعریق، مو و پوست را سالم نگه می‌دارد.

۵️⃣  ویتامین B۹
🎗پیشگیری از بیماری قلبی، فشار خون بالا، آلزایمر، افسردگی

۶️⃣  ویتامین B۱۲
🎗پیشگیری از بیماری قلبی، از دست دادن حافظه و کم‌خونی

۷️⃣  ویتامین C
🎗ویتامین C که به تقویت‌کننده‌ی ایمنی معروف است

۸️⃣  ویتامین D
🎗در قوی نگه داشتن استخوان‌ها نقشی کلیدی دارد و  کاهش خطر ابتلا به سرطان

۹️⃣  ویتامین E
🎗این ویتامین به پیشگیری از بیماری قلبی، آب مروارید کمک میکند

🔟  ویتامین K
🎗این ویتامین خاص برای عملکرد ایمنی و انرژی ضروریست